Als men over het volk Israël spreekt, wordt veelal de algemene naam “JOOD” gebruikt.
Waar komt die naam Joden vandaan ?
De eerste maal dat deze naam in de Nederlandse vertaling voorkomt is in Nehemia 1:2 (Ester 2:5).
De Hebreeuwse tekst heeft hier het woord “Yehuwdy” wat betekent: een JUDAHIET, een afstammeling van Jacobs vierde zoon Juda (“yehuwdah”).
Van dit woord heeft “men” een “vertaling” willen geven als “JOOD” in onze taal, “Jew” in het engels, “Jude” in het Duits, enz.
Hiertegen kan weinig of geen bezwaar gemaakt worden.
Maar nu komt de misère en het verwarrende.
In plaats van nu dit woord “JOOD” uitsluitend en terecht op te vatten als “Judahiet” of eventueel “Judeeër” (een man uit het land Juda) heeft men de naam “JOOD” ook gegeven aan mensen die helemaal niet van Juda afstammen of uit het land Juda afkomstig zijn. Het is een vermenging geworden.
Deze naam is ook gegeven aan al diegenen die het Joodse geloof hebben aangenomen, onverschillig tot welk volk zij door afstamming behoorden.De volksgroepen hebben in de historie hetzij gedwongen, zoals de Idumeërs of Edomieten, hetzij vrijwillig, zoals de Chazaren (verzameling van verschillende volkeren), dit geloof omhelsd.
Ook in Israël zelf werd de naam JOOD uitgebreid. Zo schrijft de “Christelijke Encyclopedie” dat deze naam later werd gegeven aan allen, die van Abraham afstammen. Maar na deze opvatting zouden ook de nakomelingen van Abraham en Hagar en Ketura “JODEN” zijn. Abraham en Isaäk en Jacob waren geen Joden, alleen uit de vierde zoon van Jacob dus Juda komen de Joden, (en enkele levieten).
In de Bijbel is geen enkele aanduiding te vinden waaraan men de bevoegdheid zou kunnen ontlenen om de naam “Yehuwdy” in het oude of nieuwe testament op iemand anders toe te passen dan op “een man van Juda” dan wel op “een man uit het land Juda”.
De naam “Jood” geldt daarom alleen voor hun nakomelingen, niet voor hun voorouders en ook niet voor de (andere) 10 stammen. Die waren zelfs de naam “Israël” kwijtgeraakt. De Joden zijn dus slechts een klein deel van het volk Israël, dat uit de 12 stammen bestond.
De Joden (het huis Juda) vervullen zeker een taak in het plan van God; de 10 stammen (het huis Israël) zouden echter volgens de profetie in de toekomst eveneens een voorname rol spelen, omdat het belangrijkste “geboorterecht” (het huis van Israël, Jozef of Efraïm) hun was toebedeeld.
De beide Huizen zijn tot op de dag van vandaag gescheiden – hoewel we zullen zien dat er een vereniging voorspeld is. Dan zal het Messiaanse tijdperk beginnen, een tijd waarin iedereen in een vredige universele broederschap zal leven.
Er zal samenbinding komen.
De Joden zelf zeggen dat zij van slechts twee van de twaalf stammen afstammen en dat zij niet, of bijna niet, vermengd zijn met de tien stammen.
Wat we nodig hebben, zijn meer leraren die de sleutel gevonden hebben tot de verborgen waarheden in de Schriften aangaande Israël.
Het is belangrijk dat het verschil tussen het huis Israël en het Huis Juda, zoals dat in de Bijbel aangegeven is, helder begrepen wordt.
Door dit verschil goed onder ogen te zien, zijn we ook in staat de profetie en de huidige wereldgebeurtenissen te begrijpen.
Er zijn maar weinig bijbellezers die het onderscheid tussen het huis Israël en het Huis Juda ter harte nemen. De Bijbel laat de positie van het Huis Israël in een geheel ander licht zien dan dat van het Huis Juda. Voor wie het verschil tussen deze twee huizen niet ziet of niet wil erkennen blijft de Bijbel een gesloten boek.
