Als een Joodse vrouw en man gingen trouwen bereidde de vrouw zich de vooravond voor op haar huwelijksdag en daar ondergaat zij een speciale wijdingsbad , een gehele onderdompeling in het waterbad, het ´mikwe` wat betekend ‘levendig water’. Het heeft een (geestelijke) heiligende en zuiverende werking en wordt de huwelijksgemeenschap op een hoger plan gebracht. Hier gebeurd in het waterbad, door onderdompeling, een scheiding van de oude staat van ongehuwd zijn in de dood, naar het nieuwe leven in het vernieuwde huwelijks verbond met de man.
Zo is het ook met het oog op Israël (en de Gemeente) in het huwelijksverbond met God en de Heer wil ons steeds op een hoger plan met Hem brengen.
Het volk Israël werd voorbereid op het Nieuwe Verbond en Mozes gaf Israël het bevel om zich te baden en hun kleren te wassen, toen trad God met hen in het Nieuwe Verbond en zei “en Gij werd Mijn” (Ex 19:4-6, Ezech. 16:8). Door het bevel een waterbad te nemen en hen te wassen en te reinigen, werd Israël opnieuw ingewijd en wel in het Nieuwe Verbond. Het was een voorbereiding van de bruid en voor de Bruidegom.
Het volk Israël was in slavernij in Egypte maar werd onder wakende aanwezigheid van de HEERE uit Egypte geleid en de grote Uittocht (Exodus) begon, nadat Mozes voor Farao staat met het Goddelijke bevel: “Zo zegt de HEERE, de God van Israël, laat Mijn volk gaan ..! (ex.5:1). Maar Farao liet het niet zomaar los maar uiteindelijk na tien rampen die teisterden over Egypte liet Farao Israël gaan. Een grote menigte van mensen was onverwacht vrij. Mozes leidde hen na een jarenlange slavernij uit Egypte, een stoet van mannen en vrouwen en kinderen , een paar miljoen mensen op weg naar het beloofde land. Maar de tegenstander is nog niet definitie verslagen en Israël wordt als een kat in het nauw gedreven en staat met zijn rug naar de muur. Er licht slecht één weg open, de Rode Zee ligt voor hen en daar gaat Israël regelrecht op af met achter hen de vijand en ze kunnen niets anders doen dan doorgaan en vooruittrekken met de Heere aan de voorhoedde. Asaf zegt in Ps. 77 Uw weg is een heilige weg, en dan gebeurd Gods wonder, de zee splijt en de Israëlieten gingen op het droge midden door de zee, terwijl links en rechts de wateren voor hen waren als een muur. Wanneer ze allemaal aan de overkant waren en de laatste de voet aan wal had gezet nam Mozes de staf en strekte die over de Zee en de wateren sloten zich en de vijand die hen achtervolgden in het water werden definitief vernietigt.
Hier gebeurde iets bijzonders met al die Israëlieten door de Rode zee, hier werd ook een scheiding gemaakt, net zoals de vrouw waar ik hierboven over schreef zich onderdompelde in het waterbad, de “mikwa”, ook hier iets werd afgesloten en iets nieuws begonnen. Waar eerst de vijand nog springlevend was is de tegenstander door de Rode Zee definitief verslagen. De doop, het watergraf maakt scheiding. De doop van Johannes is enerzijds een toebereiding van de bruid en de Bruidegom, maar anderzijds wijst de weg een weg van ontkoming aan.
Ten
tijde van de zondvloed waren er twee soorten mensen op aarde:
gehoorzame en ongehoorzame, gelovige en ongelovige. De gehoorzame Noach
geloofde God op zijn woord en bouwde daarom de ark. De ongehoorzamen
sloegen geen acht op zijn prediking en troffen geen maatregelen. Zij
verdronken en de gehoorzamen werden door God gered.
Petrus schreef:
‘Als tegenbeeld daarvan redt u thans de doop’ (1 Petr.3:2 1). De
zondvloed is een voorafschaduwing van wat er in de doop geschiedt. Bij
de zondvloed werd de ongehoorzame mens door een reële onderdompeling
begraven. Petrus denkt bij deze vergelijking dan ook niet aan enkele
druppels water, maar eveneens aan een onderdompeling in veel water. Deze
ondergang of onderdompeling is het beeld van het graf. De doortocht
door de Schelfzee een teken voor Gods volk. Samen gaan ze in het
watergraf, de Rode Zee. Bij de doortocht door de Rode Zee lieten de
kinderen Israëls Egypte achter zich. Er was geen terugkeer meer
mogelijk. Zo heeft men bij de doop al zijn schepen achter zich verbrand.
In de doop worden de banden met de Farao, dat is met de dood en duivel,
losgemaakt en de banden met God en het eeuwige leven, gelegd. In 1
Cor.10:2 wordt gezegd: ‘Allen lieten zich in Mozes dopen ….in de zee. ‘
De weg van ontkoming is een radicale bekering, belijden en het afleggen van onze zonden en ons volledig toewijden aan Jezus de Messias. We worden zoals de Bijbel zegt nieuwe Scheppingen, wederomgeboren. Satan zal ons niet snel loslaten maar door de doop leggen we onze oude mens af, die wordt begraven, en de nieuwe mens doen we aan in Christus en zo zullen we uit het watergraf opstaan in nieuwheid van het leven, en satans macht is over ons verbroken.
In
Jezus zijn dood en opstanding ligt het herstel van Israël, de 12
stammen en de gemeente het Lichaam van Christus. De doop is dus een
symbolische begrafenis, en dat kan alleen een begrafenis zijn van
gestorvenen. De doop is een begrafenis van mensen, “DIE MET CHRISTUS
GESTORVEN ZIJN”, maar ook mede met Hem opgewekt zijn in nieuwheid van
het leven, we zijn allen op weg naar de nieuwe hemel en de nieuwe aarde,
naar het hemelse Jeruzalem.
Maar er zal een tweede Exodus komen, een familiereünie en we staan aan de vooravond van deze hereniging van de twee huizen van Israël , het huis Juda, (het Joodse volk) zal samen met het huis Israël (die in de gemeente is nadat de Scheidbrief is verbroken en weer opnieuw terug mag komen bij haar eerste Man) uit het Noorderland weer terug komen.(Jer. 3:18). Door de bazuinen worden mensen gewaarschuwd, plagen zullen volgen en een derde van de mensheid wordt door het vuur getroffen. Gods volk en kinderen zullen thuiskomen door de “vuurzee” heen net zoals ze uittrokken uit Egypte dwars door de Rode Zee, door het water (doop) heen naar het beloofde land. God draagt zijn geschonden schepping door het reinigende vuur van het oordeel heen , “Op de dag des Heren zullen de hemelen met gedruis voorbijgaan en de elementen door vuur vergaan”. Niet om geheel vernietigd te worden maar om samen met de kinderen van God gered en bevrijd en tot heerlijkheid gebracht te worden. Want de dag zal het doen blijken, omdat hij met vuur verschijnt, en hoedanig ieders werk is, dat zal het vuur uitmaken. Wanneer het verbrandt, zal hij daarvoor de prijs betalen; hijzelf zal echter worden gered, maar door het vuur heen.’ 1Co 3:11-15. Zo zullen de werken van ieder mens duidelijk maken waarmee er gebouwd is.
We gaan over in een nieuwe tijdperk, het Duizendjarig vrederijk. Toen Jezus opstond uit de dood had Hij een nieuw lichaam, Hij ging de nieuwe werkelijkheid binnen en wij met Hem, geheel veranderd en nu zullen wij door de vuurdoop heen verander worden en tot heerlijkheid gebracht worden.
God is aan het werk, Hij is aan het voorbereiden, Hij trekt ons uit, en hoe trekt Hij ons NU uit. Teneerste trekt Hij ons uit om uit Babylon te vlieden, en zoals de Heer Israël uit Egypte leidde en hen door de Rode Zee heeft doen gaan, zo zal Hij ook nu in deze tijd Zijn kinderen trekken uit Babylon, de valse Kerk, en DE UITTOCHT IS REEDS BEGONNEN .. En zo de Heer met Israël door de woestijn ging om Egypte uit hun harten te halen, zo zal Hij ook nu met Zijn kinderen doen, Hij gaat de valse Kerk uit hun harten halen, het is tijd van ontgiften. De Heer komt spoedig terug .. KOM UIT BABYLON .. Hij zal Zelf, als wij ons volkomen aan Hem overgeven, ons van Babylon ontgiften en van al onze goden ontdoen waar we zo aanhangen en ons terug brengen om ons te laten drinken uit de bron van levend water. We gaan op weg naar Jeruzalem. Maar ben jij bereid om uit te gaan en alles los te laten dat wat je zo lief is en wat je zelf zo vertrouwd is ? Kun jij al je leerstellingen en dogma’s en kerkelijke formulieren, onze kerkelijke instituut loslaten? En het Babylon van ons eigen ik ?
Durven wij al onze eeuwen oude tradities en overleveringen van mensen los te laten en open te staan wat God nu vandaag tot je wil zeggen ?
Ben jij bereid met Hem door het water te trekken en het louterende vuur, door de woestijn van het leven op weg naar het beloofde land ?
Vliedt dan nu uit Babylon ..!!
J. Pietersma
