Bij het maken van een vat tot eer voor speciale gebruik voor de Heer, volgt de pottenbakker een bepaalde procedure. Daar is een plan en bestemming voor de klomp klei in de handen van de potenbakker. De klei wordt geslagen, gestampt en gedrukt om het buigzaam en soepel te maken. Het wordt geplaatst op de draaischijf en er wordt druk op uitgeoefend om het in een bepaalde vorm te gieten. Wanneer de gewenste vorm is bereikt plaatst de pottenbakker zijn creatie in de oven waar intense hitte wordt toegepast om het te harden. Nadat het afgekoeld is, wordt de kleur toegepast op de geharde pot en wordt opnieuw in de hitte van het vuur gebracht opdat de verf en kleur blijvend zijn. De pot is mooi en klaar voor gebruik, toch !!
Nee !! De wijze pottenbakker wil dat zijn creatie helemaal klaar is voor het beoogde doel. Hij plaatst het op een plank in een donkere eenzame plek voor jaren. Wanneer de tijd rijp is, neemt hij de pot uit de duisternis en brengt het in het licht voor gebruik. Anders zou het onvoorbereide vat kunnen breken en de inhoud bederven die het draagt.
Het Woord van de Heer beproefde Jozef. “Heeft God me vergeten ? Heeft Hij me verlaten ? Heb ik ergens iets gemist ? Net als de pottenbakker stond God toe Jozef door de mest van het leven te laten gaan, door de druk, de hitte, de kleuring en eenzame duisternis om hem voor te bereiden op zijn bestemming waarvoor hij geroepen was.
God had hem niet vergeten en niet verlaten. God hoorde Jozef zijn gebeden, zijn klaagliederen, zijn tranen van wanhoop. Hij voelde de pijn en angst van deze man in zijn nood. Vele malen zou Hij willen ingrijpen om Jozef te bevrijden. Echter, Hij bond zijn eigen Handen en weigerde Jozef los te laten uit grote liefde voor hem. Hij wist dat als hij Jozef uit de school van mest haalde, dat Zijn ingrijpen, zijn goddelijke bestemming zou vernietigen waarvoor God hem geroepen had tot eer en bruikbaarheid. Het Woord van de Heer beproefde Jozef tot de dag dat Zijn woord uit komt. Dat Woord was: “De Koning heeft u nodig”. Jozef zijn gevangenisdeur werd geopend, zijn kleding werd verwisseld (nieuwe zalving), en hij werd toegelaten in de aanwezigheid van de Farao (Jezus). Hij kwam uit de gevangenis in zijn positie binnen één uur.
Zijn tijd van bestemming was aangebroken !!
hoe waar is het dat Yahuah jou kneed en vormt.
en dan weglegt .
Vaak heb ik me alleen op een eiland gevoeld, vaak heb ik Hem gevraagd om me iemand te geven met wie ik samen kon bidden en strijden, kon groeien in geloof.
Maar altijd was het Hij en ik ,soms had ik verdriet en dacht ik dat Hij zusters en broeders bij mij weg hield omdat ik geen goede invloed zou hebben op hen.
misschien beschermt Hij hun. dacht ik dan
Dan dankte ik Hem maar weer , want Hij had mij al vroeg in mijn bekeringstijd dromen gegeven van dank brengen onder alle omstandigheden.
Dank U Vader voor Uw tuchtiging, Uw liefde, mijn alleenzaamheid met U.