Eeuwig of eeuwigdurend

In het OT werd er hoofdzakelijk Hebreeuws gesproken, in het NT Hebreeuws en Aramees, en later werden de Hebreeuws Geschriften in het Grieks vertaald omdat ze zo het evangelie verder konden verspreiden en meerdere mensen konden bereiken. Maar in het Grieks was het vaak moeilijk om bepaalde woorden vanuit het Hebreeuws te vertalen, en dan vertaalden ze het met een gelijkwaardig woord, wat het er het dichtst bijstond. In het Hebreeuws kun je bepaalde woorden van verschillende kanten bekijken en meerdere betekenissen wat in het Grieks soms alleen zwart/ wit is. In het Grieks denken hangen mensen sneller vast aan bepaalde interpretaties of visies, in het Hebreeuws worden verschillende kanten aan een tekst belicht.

Het Hebreeuwse woord dat vertaald is met “eeuwigdurend” is Olam (H5769) deze komt van het stamwoord alam (H5956)  wat betekend “verbergen, verborgen zijn, geheim zijn, verstoppen, aan het oog onttrekken”.  Olam is een zelfstandig naamwoord dat dus  “verborgen” betekent of ook wel onbepaalde of oneindige toekomst en verwijst naar iets wat onbekend is. Wanneer het woord wordt toegepast op tijd, betekent het een verborgen (onbekende) tijdsperiode en is niet noodzakelijk eeuwigdurend. Men moet naar de context kijken om de werkelijke tijdsduur en periode te zien. Het woord Olam vertelt het je niet, omdat het onbepaald is en evenzeer kan worden toegepast op een korte of lange tijdsperiode. Het is dus niet noodzakelijk “eeuwigdurend”.

Het Griekse gelijkwaardige woord van Olam in het Nieuwe Testament is aionisch wat “eeuwigdurend betekent” (G165, G166)  meervoud voor aion. Aionisch wat vaak wordt vertaald met “eeuwig” of “zonder begin of einde, dat wat altijd is geweest en altijd zal zijn”, wat voor altijd en ononderbroken van tijd is. Je ziet hier in het Griekse woord aionisch niet het verschil in de betekenis van de  woorden Olam (H5769), wat dus eeuwigdurend kan zijn maar wat ook een tijd kan zijn wat verborgen is, wat nog geheim is en nog niet duidelijk is en niet noodzakelijk eeuwigdurend hoeft te zijn. De context zal dat duidelijk maken.

God heeft de eeuwen, de tijdperken gemaakt, aion en aionian zijn niet altijd eeuwig maar beperkte tijdsperioden die eindigen. In de Bijbel staan daar vele voorbeelden van, want tijdperken moet je onderscheiden.

Bijv. Math. 28  Gaat dan henen, maakt al de volken tot mijn discipelen en doopt hen in de naam des Vaders en des Zoons en des Heiligen Geestes en leert hen onderhouden al wat Ik u bevolen heb. 20 En zie, Ik ben met u al de dagen tot aan de voleinding der wereld (tijdperk / aionos G165). Dit is een tijddeling vanaf hemelvaart tot Zijn wederkomst.

1 Tim. 1:17 zegt : De Koning der eeuwen (ton aionon, “van de eeuwen”), de onvergankelijke, de onzienlijke, de enige God, zij eer en heerlijkheid in alle eeuwigheid (aionas ton aionon, eeuwen der eeuwen ) ! Amen.

Openb. 11:15 Het koningschap over de wereld is gekomen aan onze Here en aan zijn Gezalfde, en Hij zal als koning heersen tot in alle eeuwigheden (aionas ton aionon / “voor de eeuwen der eeuwen”, van tijdperken tot tijdperken, tot het Millennium, het Messiaanse Tijdperk).

Numerie 19:10 Hij die de as van de koe verzameld heeft, moet zijn kleren wassen, en hij is tot de avond onrein. Dit is voor de Israëlieten, en voor de vreemdeling die in hun midden verblijft, tot een eeuwige verordening (olam/H5769).

Om deze reden werden de dierenoffers in de wet, die “voor altijd” of altoosdurend  moesten worden gebracht “olam” (H5769), niet voor altijd en eeuwigdurend, maar totdat Christus zou komen om een ​​einde te maken aan die offers. Om dit “eeuwigdurend” te vertalen druist in tegen het nieuw testamentische begrip van de wet. 

Aäron en zijn zonen kregen het deel van de hefoffers ” voor altijd, eeuwig” ( olam (H5769) in Exodus 29:28 . Dit duurde tot de verandering van priesterschap plaatsvond ( Hebreeën 7:12 ), toen Christus kwam als de hogepriester van de Melchizedek-orde. 

Een ander voorbeeld is het verbond dat God sloot met Pinehas. Het was “een verbond van eeuwig (olam) – priesterschap ” ( Numeri 25:13 ). Duurde dit voor altijd? Nee, helemaal niet. Het eindigde na ongeveer 300 jaar, toen Eli’s priesterlijke dynastie werd vervangen door Zadok, die uit een andere priesterfamilie kwam, in de vroege dagen van Salomo’s heerschappij ( 1 Koningen 2:35 ). Maar in de dagen van Pinehas was het niet bekend hoe lang zijn nakomelingen het hogepriesterschap zouden bekleden, net zoals het niet bekend was hoe lang de priesters zouden moeten doorgaan met het brengen van dierenoffers.

Dus als iedereen volhoudt dat “olam”  echt eeuwig betekent en dat deze dingen op de een of andere manier bewijzen dat dierenoffers en het Oude Verbond zullen worden hersteld na een tijdelijk intermezzo van het Nieuwe Verbond, wijs ik nogmaals op het priesterschap van Phineas als een voorbeeld van het tijdelijke priesterschap van zijn nakomelingen.

We zien door de tijd en eeuwen heen dat woorden kunnen veranderen, we moeten dan altijd weer terug naar de bron, naar de grondtekst waarin iets geschreven is, en de cultuur en denkwijze en gedachte waarin iets wordt bedoeld. Dus wanneer we de Griekse sleutelwoorden bestuderen moeten we ze duidelijk in termen van Hebreeuwse gelijkwaardige woorden zoeken, ondanks de nauwkeurige Griekse omschrijving. We zien vaak dat Paulus in het Hebreeuws denkt hoewel hij Grieks schrijft.

Dus zo zien we dat we het Griekse woord “aionian” (wat voor altijd of eeuwigdurend is) en het Hebreeuwse woord “Olam” (wat dus eeuwigdurend kan zijn, maar ook wat verborgen, onbekend of onbepaald betekend)  niet verkeerd moeten interpreteren omdat hier een heel groot verschil in kan zijn, maar God vertrouwen dat Hij zijn beloften werkelijk maakt.

JP