SABBAT, schaduw en werkelijkheid

We mogen in de HERE rusten zoals Hij rustte op de zevende dag en we mogen stoppen met ons arbeid. Want wij gaan de rust in, wij die tot geloof gekomen zijn. Niet alleen van geestelijke en lichamelijke inspanning, maar ook van onze eigen werken zoals Hebreeën 4 vers 10 zegt “Want wie Gods rust is ingegaan, heeft ook zelf gerust van zijn eigen werken, zoals God van de zijne. Alleen bij God vinden we innerlijke rust en vrede. Door geloof en gehoorzaamheid zullen we Zijn rust ervaren.

Het woord sabbat komt uit het Hebreeuws en betekent rust, rusten, stoppen met werken, bevrijden (שבת H7673). Jeshua is Heer over de sabbat(=rust). Jeshua is de SABBAT, in Hem hebben we volkomen rust en zijn we gestopt met eigen werken. We mogen de (sabbat)rust in gaan. De sabbat is een teken tussen God en Zijn volk, het is als een teken die eraan herinnert dat zij een verbond hebben gesloten met elkaar en dat ze elkaar trouw blijven.

Wij zijn het nieuwe verbond in gegaan en hebben het teken, de zegel van de Heilige Geest ontvangen. Zoals God de sabbat geheiligd heeft, zo heeft Hij Christus, die DE ware sabbat is, geheiligd en naar de wereld gezonden, opdat we de rust, de zevende dag in mochten gaan. In Hem vinden wij volmaakte rust van de werken van onze eigen inspanningen, omdat alleen Hij heilig en rechtvaardig is. In Hem, die de SABBAT is hebben wij nu geestelijk innerlijke rust, niet slecht één dag per week, maar alle dagen en altijd. De geestelijke sabbatrust werkt dus veel dieper in ons innerlijke mens dan alleen maar een zevende-dag waar je uiterlijk rust van je lichamelijke werken want dat wil nog niet zeggen dat je Zijn rust bent ingegaan. Jeshua is SABBAT en Hij is hoger verheven dan de zevende sabbatdag. Jeshua is onze sabbatrust omdat Hij Heer en Meester over de sabbat is (Math. 12:8). De sabbat is er voor de mens en niet de mens voor de sabbat benadrukte Jeshua (Marcus 2:27), het principe dat de sabbatsrust was ingesteld om de mens van zijn werken te bevrijden. Maar ook werd de sabbat ingesteld als voorafschaduwing van onze volledige rust in Christus, dat Hij die zegende en heiligde.

We zien uit Colossenzen 2 in vers 17 dat de sabbat een schaduw was van hetgeen komen moest terwijl de werkelijkheid van Christus is. Ook zien we in Hebr. 10 vers 1 zien we dat een voorafschaduw iets is wat nog niet werkelijkheid is maar toont iets wat nog in de toekomst komen moet. Als je de schaduw uit de bijbel weghaalt en nietig verklaard en als afgedaan, dan is er ook geen werkelijkheid en geen volheid meer en verdwaal je. Want het OT is een schaduw van de toekomstige dingen die nog moeten komen. De schaduw is gegeven omdat het ergens naar verwijst naar iets wat werkelijk is naar iets wat groter is, wat waar en echt is. Het verwijst naar de volheid onze Hoop en vooruitzicht en verwachting.

De sabbat is onder het OT ingesteld en geheiligd, maar al is het gedenken op sabbat of/ op de Opstandingsdag van de Heer, “de eerste dag” na de sabbat (en ik noem bewust geen zondag omdat de dagen van de week in het Hebreeuws zijn vernoemd naar de hoofdtelwoorden), Yom Rishon (wat “eerste heet”), het is de afschaduw die werkelijkheid wordt, waar Jeshua na Zijn opstanding zich voor het eerst vertoonde aan Maria van Magdala en de andere Maria voordat Hij als eerstelinggarf aan de Vader werd voorgesteld.  Dat lezen we in Johannes 20 waar Jeshua tegen Maria zegt: Houd Mij niet vast, want Ik ben nog niet opgevaren naar de Vader; maar ga na Mijn broeders en zeg hun; Ik vaar op naar mijn Vader en uw Vader, naar mijn God en uw God.

De opstanding is precies bij de overgang van de sabbatnacht naar de eerste dag van de week. Hier zien we de eerste maal dat Jeshua opgevaren is naar de hemel om als beweegoffer aan de Vader voorgesteld te worden om later weer terug te komen om zich te vertonen aan velen en om zijn discipelen 40 dagen te onderwijzen.

Maria mocht Jeshua nog niet vasthouden omdat Hij nog niet was opgevaren naar de Vader, Hij moest op de 1 ste dag van de week, de dag na de sabbat Yom Rishon, bij het begin van het Feest van de ongezuurde broden heen en weer bewogen worden als de Eerstelingengarve. Hij was het beweegoffer dat aangeboden werd en bewogen moest worden voor het aangezicht van de HEER.

Want in Leviticus 23:10 staat “Spreek tot de Israëlieten en zeg tot hen: Wanneer gij komt in het land dat Ik u geef, en de oogst daarvan binnenhaalt, dan zult gij de eerstelingsgarve van uw oogst naar de priester brengen, en hij zal de garve voor het aangezicht des HEREN bewegen, opdat gij welgevallig zijt; daags na de sabbat zal de priester die bewegen.”

Jeshua stond op uit de dood voor de dag van het beweegoffer, in de overgang, waar Hij de dag na de sabbat, Yom Rishon als eerstelingsgarve, als de Levende opgestane verrezen Heer werd voorgesteld aan de Vader, als eersteling van de oogst om het beweegoffer te vervullen.

Zo zien we de rituelen die de priesters uitvoerden zinnebeeldig waren, een schaduw en verwezen naar Jeshua de Messias die de volmaakte vervulling was.

Van daaruit mogen we leven nu door het nieuwe verbond door de Geest, met Zijn wetten in ons verstand en in onze harten geschreven. Het zegel wat Hij op ons gedrukt heeft is het teken in ons hart door Jeshua Zijn eigen Geest als onderpand gegeven, de rust die we in zijn gegaan, waarin elke dag sabbat is en we mogen rusten van onze eigen werken, en mogen we leven in en door de leiding van de Heilige Geest, Zijn Ruach die ons doet leven in overeenstemming met de wetten van God waar Hij ons mee verzegeld heeft, die het merkteken van de HERE hebben ontvangen.

Want wij gaan tot “de rust in”, wij, die tot geloof gekomen zijn, zoals Hij gesproken heeft. En wie is binnengegaan in Zijn rust, vindt rust na zijn werk zoals God na het Zijne. Laten we dus alles op alles zetten om te kunnen binnengaan in die rust, en zo voorkomen dat ook maar iemand dit voorbeeld van ongehoorzaamheid volgt en te gronde gaat” (Hebr. 4)

Degenen die op de sabbat rusten, gaan dus niet noodzakelijkerwijs Gods rust in, dat is alleen in Jeshua die de SABBAT rust is. Er is geen andere sabbatsrust buiten Jeshua. Alleen Hij vervult de geboden van de wet, en alleen Hij verschaft het offer dat de zonde verzoent. Hij is Gods voorziening voor ons en maakt het ons mogelijk om te stoppen met de inspanning van onze eigen werken en onthouden ons aan het zoeken naar eigen plezier en het spreken van eigen woorden. En zo zal het een ieder vergaan die de sabbatsrust verwerpt die God voorzien heeft in Zijn zoon, Jeshua de Messias, die DE SABBAT is, de schaduw is werkelijkheid geworden.

Pinksteren vond zeven sabbatten later plaats en eindigde op Yom Rishon, de eerste dag van de week, de dag die later zondag werd genoemd, maar ook wel de achtste dag van de week. Het werd de “eerste dag” van de week genoemd, of de “achtste dag”.

We zien ook met Loofhuttenfeest dat er na de zevende dag er een achtste dag was. Om deze reden wees het ook op het Zoonschap, want de voorstelling van de Zonen van God kan alleen wettig op een achtste dag worden gedaan ( Ex. 22:30 )

De ACHTSTE DAG is de belangrijkste dag waarin na volkomen reiniging de Heerlijkheid van God zich zal verschijnen en er een uitstorting van de volheid van de Heilige Geest op de ‘eerstelingen, de zonen Gods’ uitgestort zal worden en hun onsterfelijkheid aan zal doen . Dit is volgens de wet van het presenteren van de eerstgeborene aan God. We zien dat het oude testament een afschaduw is van het nieuwe, wat komende was, alles heeft een profetische betekenis.

Maar ook op de “achtste dag” stond Jezus op en riep zeggende, “Indien iemand dorst heeft, Hij kome tot Mij en drinke ! Wie in Mij gelooft gelijk de Schrift zegt stromen van levend water zullen uit zijn binnenste vloeien (Joh, 7:37,38).
Maar op deze achtste dag, de dag na de sabbat”,  was ook na een volkomen reiniging een speciale plechtigheid die bekroond werd met Gods Heerlijkheid, en zal er een krachtige uitstorting zijn van de volheid van Gods Geest en op deze dag zullen de eersten hun onsterfelijkheid aan doen. Het spreekt van een nieuw begin en wijst ook op de periode van de nieuwe hemel en nieuwe aarde.

Ik wil eindigen met de tekst uit Hebreeën 4 vers 11 “Laten we dus alles op alles zetten om te kunnen binnengaan in die rust, en zo voorkomen dat ook maar iemand dit voorbeeld van ongehoorzaamheid volgt en te gronde gaat.”

JP