Wie is je moeder Sarah of Hagar ?!

Zegt mij, gij, die onder de wet wilt staan, luistert gij niet naar de wet? ²²Er staat immers geschreven, dat Abraham twee zonen had, één bij de slavin en één bij de vrije. ²³Maar die van de slavin was naar het vlees verwekt, doch die van de vrije door de belofte. ²⁴Dit is iets, waarin een diepere zin ligt. Want dit zijn twee verbonden: de ene van de berg Sinai, die slaven baart, dit is Hagar. ²⁵Het (woord) Hagar betekent de berg Sinai in Arabië. Het staat op één lijn met het tegenwoordige Jeruzalem, want dat is met zijn kinderen in slavernij. ²⁶Maar het hemelse Jeruzalem is vrij; en dat is onze moeder. ²⁷Want er staat geschreven: Verheug u, gij onvruchtbare, die niet baart, breek uit en roep, gij die geen weeën kent; want talrijker zijn de kinderen der eenzame dan van haar, die een man heeft. ²⁸En gij, broeders, zijt, evenals Isaak, kinderen der belofte. ²⁹Maar zoals destijds hij, die naar het vlees verwekt was, hem, die naar de geest verwekt was, vervolgde, zo ook nu. ³⁰ Maar wat zegt het Schriftwoord? Zend de slavin weg met haar zoon, want de zoon der slavin zal in geen geval erven met de zoon der vrije. ³¹Daarom, broeders, zijn wij geen kinderen ener slavin, maar van de vrije. Galaten 4.

***

Sarah en Hagar deze twee huwelijks verbonden die gebaseerd en gegrond zijn op twee types en afschaduwingen.

***

Er zijn twee Jeruzalems in de Schrift beschreven, evenals twee tempels. De eerste is aards en fysiek, terwijl de tweede hemels en geestelijk is. 

Deze twee Jeruzalems hebben verschillende bestemmingen,

Beide steden worden “Jeruzalem” genoemd, dus dat is meer dan 1 stad.  Jeruzalem wordt in de Schrift altijd in het meervoud geschreven.  Geen van de profeten maken een duidelijk onderscheid tussen het hemelse en het aardse Jeruzalem, behalve in het feit dat de naam ‘Jeruzalem’ eigenlijk meervoud is in het Hebreeuws Ierushalayim.

Het einde van Ierushalayim, namelijk ayim, zorgt ervoor dat het woord een dubbele betekenis heeft en dus zou het opgevat moeten worden als ‘twee Jeruzalems, twee steden van vrede’.

maar waar behoor jij toe ?

onder Hagar, het oude Jeruzalem,
de stad van de wet en de tempel en de werken uit het vlees,

Het aardse Jeruzalem dat het goddelijke oordeel ontving dat tot haar verwoesting leidt.

Hagar – Oude Verbond – Aards Jeruzalem – Berg Sinaï – JODEN – Huis van Juda

Jeremia 19:10-12

10 Breek dan de kruik ten aanschouwen van de mannen die met u zijn gegaan, aan stukken en zeg tot hen: 11 Zo zegt de Here der heerscharen: zo zal Ik dit volk en deze stad aan stukken breken, gelijk men pottenbakkersgerei aan stukken breekt, dat niet weder heel gemaakt kan worden; en in Tofet zal men begraven, omdat er geen plaats ter begrafenis is. 12 Zo zal Ik met deze plaats doen, luidt het woord des Heren, en met haar inwoners, en dat om deze stad te maken als Tofet.

of onder Sarah, de vrouw, het Hemelse Jeruzalem (bruid, Israël, kerk),
zij die vrij zijn ! en geleid worden door Gods Heilige Geest en die de beloften van JHWH ontvangen hebben.

Sarah – Nieuw verbond – Nieuwe stad Jeruzalem in de hemel – Berg Sion – Sion – Christenen – Huis van Israël

***

Het teken van het Oude Verbond is de vleselijke besnijdenis, zoals dit ingesteld werd bij Abraham in Gen. 17:11. Het teken van het Nieuwe Verbond is de besnijdenis van het hart door de Geest. Om lid te worden van de kerk, om echt Israël te worden van de eerstgeborenen, moeten we de wedergeboorte ontvangen, dat is geboren zijn uit de Heilige Geest.

Het oude en het nieuwe verbond spreken allebei over besnijden van hart. Deut. 30:6 zegt ook “De HEERE, uw God, zal uw hart en het hart van uw nageslacht besnijden, om de HEERE, uw God, lief te hebben met heel uw hart en met heel uw ziel, zodat u leven zult .. “

Maar het verschil tussen het OT en het NT is dat elk verbond een teken heeft. Het teken van het OT is de vleselijke besnijdenis, zoals ingesteld werd bij Abraham in Genesis 17:11. Dit bestaat uit het verwijderen van het voorste stukje van de voorhuid (of de gehele voorhuid) van het mannelijk lid. Dit gebeurt bij jongetjes wanneer ze acht dagen oud zijn. Maar het teken van het NT is de besnijdenis van het hart door de Geest. In Hem zijt gij ook met een besnijdenis, die geen werk van mensenhanden is, besneden door het afleggen van het lichaam des vlezes, in de besnijdenis van Christus. (Col 1:11).

Wij kunnen niet ons eigen hart besnijden want  dat is iets dat God zelf doet, en dat is niet door eigen werken, of werk van het vlees, maar door het geloof in Jeshua, onze Messias. De besnijdenis van Christus is de kruisiging en kruisdood van Zijn lichaam van het vlees. Het Nieuwe Verbond vertelt ons om in Christus te zijn, door de Geest te wandelen en de Heilige Geest toe te staan ​​om de wet in onze harten van binnenuit te schrijven.

In Galaten 4 vanaf vs. 21 identificeert Paulus het aardse Jeruzalem met Hagar en haar nageslacht (Jodendom) is Ismaël, dit Jodendom leidt tot slavernij . En in feite vinden we dat zo in hun tradities die de Talmoed worden genoemd, want het grotendeels van het Jodendom is hoofdzakelijk gebaseerd op de Talmoed (Zohar of kabbala), terwijl ik weet dat er ook Joden zijn die oprecht de Thora volgen, hier maak ik wel onderscheid in. Het oude verbond, en het Judaïsme heeft zich verbonden met het OT en weigert het NT aan te nemen. Maar door het geloof in Jeshua, de Messias wordt hun hart door God zelf besneden, en hun moeder is Sarah, het Nieuwe Jeruzalem. Toen de Joden besloten om onder de gezag van het Oude Verbond te blijven (de berg Sinaï of Horeb), plaatsten zij Jeruzalem onder het gezag van de berg Sinaï in Arabië – hetgeen de erfenis van Hagar en Ismaël is (Gal. 4:25).

Maar in Hebreeën 12 staat : “Maar gij zijt genaderd tot de berg Sion, tot de stad van de levende God, het hemelse Jeruzalem, en tot tienduizendtallen van engelen, 23 en tot een feestelijke en plechtige vergadering van eerstgeborenen, die ingeschreven zijn in de hemelen, en tot God, de Rechter over allen, en tot de geesten der rechtvaardigen, die de voleinding bereikt hebben, 24 en tot Jezus, de middelaar van een nieuw verbond, en tot het bloed der besprenging, dat krachtiger spreekt dan Abel.

Het zoonschap (de zonen Gods) is alleen bereikbaar via Sarah, niet via Hagar. Een nieuw verbonds-huwelijk is gebaseerd op liefde.  De Bruid van Christus (Sara) heeft echte autoriteit. Het kan alleen door het Nieuwe Jeruzalem komen, niet door het Oude Jeruzalem. Maar wie is nu je moeder Hagar of Sarah, ben je nu naar de erfgenaam naar de belofte of naar het vlees die onterft moet worden.

Hagar bracht Ismaël voort, er was niets bovennatuurlijks aan de geboorte van Ismaël. Aan de andere kant werd Sarah zwanger toen ze op 90-jarige leeftijd een zoon voortbracht. Dat was bovennatuurlijk omdat de geboorte plaatsvond na de menopauze. Dit was geen “natuurlijke” geboorte. Het was wonderbaarlijk, omdat God moest ingrijpen om zijn belofte aan Abraham te vervullen. De verwerping van Jeshua als de Messias door deze Judaïsten /Joden en priesters plaatste Jeruzalem dus onder de rechtsmacht van Ismaël en liet het achter in slavernij. Jeshua noemde de leerstellingen van het Judaïsme, ‘ de overleveringen van mensen ‘ , Dit is geen oudtestamentische geloof, want het weerspiegelt niet het hart en de geest van God. 

Deze Judaïsten verheffen de Talmoed boven de Torah en stellen hun overleveringen en wetten boven het Woord van God en leggen mensen wetten op die God niet heeft gegeven, het zijn leringen en geboden die van mensen zijn en niet van God. Zij verwaarlozen en overtreden het Gebod van God en houden zich aan de overlevering van mensen, waardoor zij Gods wetten en Zijn Woord buiten werking stellen en hun overleveringen in stand houden en maken zo Gods Woord en werk krachteloos.

Jeshua verzette zich tegen deze leringen van de religieuze leiders van zijn tijd  die nu in onze tijd o.a. de Noachitische wetten willen opleggen die regels zijn volgens de Talmoed, die niet door God aan de mensen zijn gegeven zoals de 10 geboden op de berg Sinaï, waar men Jeshua/Jezus verloochenen moet omdat God volgens deze wetten geen ‘zoon’ heeft en dit volgens hen als afgoderij word gerekend, of als een afgod wordt beschouwd  en zij de doodstraf verdienen of onthoofding volgens deze wetten. We zien nu ook in onze tijd in Israël dat de kinderen van het oude Jeruzalem de kinderen van de belofte vervolgen- dat wil zeggen, de (messiaanse) christelijke gelovigen. Paulus zegt in vers 30 dat de stad verjaagt moet worden, opdat de ware erfgenamen, de kinderen van Sara, het nieuwe Jeruzalem, gevestigd kan worden om zo haar roeping op aarde te vervullen.

Het nieuwe Jeruzalem heeft dus niets met het oude aardse Jeruzalem te maken, deze zijn verschillend en worden in de Bijbel als twee verbonden gezien (Gal. 3:21-27). Maar de belofte werd niet aan Hagar gegeven, maar aan Sara, die de moeder zou worden van ‘vele naties’ ( Gen. 17:16). Er zijn meer kinderen van Hagar dan van Sara, zowel in de dagen van Paulus als in onze tijd.  Vele gelovigen verwachten het van de aardse stad  Jeruzalem, Maar de dag zal komen dat dit omgekeerd is, want Sara’s belofte was dat zij de moeder van naties zou zijn . De tekst uit Jesaja 54:1. Sarah was de “onvruchtbare vrouw” en had geen kinderen tot ze 90 was. Jesaja sprak profetisch over het Nieuwe Verbond hier en vertelde ons dat de kinderen van het Nieuwe Verbond, die onvruchtbaar waren geweest van Mozes tot Christus, uiteindelijk meer kinderen zouden krijgen dan Hagar.

De kerk zit in een identiteitsfase. Degenen die denken dat Ismaël de ware erfgenaam van het geboorterecht is, zullen zich met Ismaël willen identificeren. Degenen die denken dat Izaäk de ware erfgenaam is, zullen zich identificeren met Izaäk. Maar velen zijn in de war, omdat ze denken dat Ismaël echt Izaäk is.

Maar houd wel een ding voor ogen dat Paulus zei in Galaten dat Abraham twee zonen had, één bij de slavin en één bij de vrije. 23 Maar die van de slavin was naar het vlees verwekt, doch die van de vrije door de belofte. 24 Dit is iets, waarin een diepere zin ligt. Want dit zijn twee verbonden: de ene van de berg Sinai, die slaven baart, dit is Hagar. 25 Het (woord) Hagar betekent de berg Sinai in Arabië. Het staat op één lijn met het tegenwoordige Jeruzalem, want dat is met zijn kinderen in slavernij. 26 Maar het hemelse Jeruzalem is vrij; en dat is onze moeder.

Maar het aardse Jeruzalem is wel een schaduw van het hemelse Jeruzalem.
God heeft het Oude Jeruzalem verlaten en heeft Zijn Naam geplaatst in het Nieuwe Jeruzalem en in een Nieuwe Tempel, gemaakt van Levende stenen, en dat uit alle wederom geboren gelovigen wier harten besneden zijn, dit is de Bruid,  en in deze tempel zou ook een nieuwe priesterorde zijn naar de orde van Melchizedek.

1 Korinthiërs 3 vers 16 “Weet gij niet, dat gij Gods tempel zijt en dat de Geest Gods in u woont? 17 Zo iemand Gods tempel schendt, God zal hem schenden. Want de tempel Gods, en dat zijt gij, is heilig!

God Zelf wil de Hagar’s in de Sarah’s veranderen, in de slaaf naar de vrije en zal ze vervolmaken in het Nieuwe Verbond.
De vrouw en de Heilige Stad Jeruzalem zijn één. De Bruid woont dus niet in de Stad maar de Stad is de Bruid zelf, wat bestaat uit Levende stenen, het is de Stad van God waarin Hij Zelf woont op de hoge berg Sion, daar waar de ware Tempel is.

Jezus zal beslist niet terugkeren naar het oude Jeruzalem om Hogepriester (naar de orde van Melchisedek) te zijn over levitische priesters die dierenoffers brengen in een fysieke tempel. Het Nieuwe Verbond is geen tijdelijk intermezzo, waarna de bepalingen van het Oude Verbond hersteld zullen worden. Het Oude Verbond was defect en verouderd. Het “betere” verbond en zijn bepalingen blijven hier. Degenen die de oude manier promoten, kennen de zin van Christus niet. Heb. 8:13 zegt, Hij spreekt van een nieuw (verbond), heeft Hij daarmede het eerste voor verouderd verklaard. En wat veroudert en verjaart, is niet ver van verdwijning.

***