God wil onder ons tabernakelen

God wil in en onder ons mensen wonen. Hij heeft zich een eigen volk uitverkoren onder de volkeren om onder hen te wonen. “want gij zijt een volk, dat de Here, uw God, heilig is, en u heeft de Here uitverkoren om Hem een eigen volk te zijn uit al de volken, die op de aardbodem wonen.” Deut. 14:4.

Het gehele volk Israël werd bevrijd van hun slavernij uit Egypte en werd verlost door Gods sterke uitgestrekte arm en Hij heeft ze gedragen op arendsvleugelen en tot Hem gebracht.  De HERE ging overdag voor hen uit in een wolkkolom om hen te leiden op de weg en ’s nachts in een vuurkolom om hun licht te geven zodat ze dag en nacht vooruit konden trekken. Hij leiden hen door Zijn verheven Hand door de Schelfzee, en de wateren werden gespleten en zo ging Israël als Gemeente in het midden van de zee op het droge.

Op de berg Sinaï sprak de Heer met hen en heeft daar een (bloed) verbond met hen gesloten waarop Israël eenparig antwoordde: “Alles wat de HERE gesproken heeft zullen we doen” .

Zo trokken ze verder en God wilde in hun midden wonen en liet Mozes een voorbeeld zien van de tabernakel waarin Hij in hun midden wilde zijn en gaf hem instructies, voorschriften, geboden en inzettingen.

Doordat Mozes 40 dagen lang wegbleef begon Israël te mopperen en te klagen en maakten voor henzelf een Gouden kalf en dansten daar om hen en offerden er aan, en zij zeiden: Dit is uw god Israël, die u uit het land Egypte heeft gevoerd. God had zo tegen hen gezegd, jullie zullen naast Mij geen goden maken noch van zilver noch van goud, maar ze faalden en pleegden verbondsbreuk en haalden Gods toorn over hen heen het was een gruwel in Gods ogen. Ze vertrouwden niet op de Heilige Israëls na alles wat ze allemaal hadden meegemaakt en hoe God hen uitgeleid had door grote wonderen, krachten en tekenen en hoe ze Gods stem hadden gehoord op de berg Sinaï en hoe ze beefden van ontzag en niet meer wilden dat Hij tot hen sprak maar dat Mozes middelaar zou zijn. Ze vertrouwden niet op God die hen uitgeleid had maar op de Egyptische afgoden, die in feite demonen waren, het gouden kalf die ze aanbaden en vereerden.  In Egypte werden de kalven geassocieerd met Baalgodsdienst. We zien hier dat God ingeruild en aanbeden wordt door een afgod. Toen Mozes na 40 dagen van de Berg kwam heeft hij het gouden kalf stukgeslagen en verwoest.

Het volk Israël moest tot een keuze komen wie ze wilden dienen en Mozes zei, Wie is voor de HERE ? Die komt tot mij, en de Levieten verzamelden zich rond Mozes, en door hen werd door het zwaard ongeveer 3.000 man gedood. Dwars door Israëls ongehoorzaamheid en verbondsbreuk heen bleef God getrouw aan Zijn verbond, dat Hij met een eed had bevestigd. ‘Want de Heere uw God is een barmhartig God; Hij zal u niet verlaten, noch u verderven; en Hij zal het verbond uwer vaderen, dat Hij hun onder ede gezworen heeft, niet vergeten’.

God wil in en onder ons midden wonen.

Wij gelovigen onder het Nieuwe verbond in het bloed van Jezus/Jeshua, uit alle stammen van Israël (uit de twee huizen Juda en Israël) en uit de heidenen, wij zijn JHWH zijn Tempel, Zijn Lichaam, en Hij wil in ons hart wonen en daar tabernakelen. JHWH (God) wil Zijn wetten in ons harten schrijven en alles in ons op orde stellen en ons volmaken. Hebben wij allemaal ook niet Zijn grote daden en wonderen in ons leven gezien. Hoe Hij ons bevrijdde en uit de duisternis trok en ons genas en ons Zijn bovennatuurlijk kracht en vrede gaf ? Wij hebben met Hem een (huwelijks)verbond gesloten en hebben door het geloof Zijn Geest als onderpand ontvangen en zijn we verzegeld. Wij zijn een uitverkoren geslacht een koninklijk priesterschap, een heilige natie, een volk (Gode) ten eigendom, om de grote daden te verkondigen van Hem, die u uit de duisternis geroepen heeft tot zijn wonderbaar licht.

Maar net zoals het volk Israël onder het oude verbond Gods verbond schenden en trouwbreuk pleegden, gebeurt dit ook nu in onze tijd onder Zijn Gemeente onder het Nieuwe Verbond. We luisteren liever naar middelaars dan naar Gods Geest zelf. We luisteren en vertrouwen liever de wereld en haar regeerders en de wetenschappers en de media dan naar God zelf. De dingen die ze ons willen opdringen worden de nieuwe gouden kalven, de god die ons redt en vrijheid geeft en die ons geneest en verlossen kan. Ook wordt in de Gemeente een Gouden kalf opgericht waarvoor wij buigen en waar offers aan gebracht worden (het spelen en experimenteren met ons leven) en die god waar we voor buigen en die we gehoorzamen. Het is deze afgod die het volk van de waarheid en van een leven van heiligheid afhoudt. De regeringsleiders leiden hun erediensten en de (hoge)priesters spreken wekelijk het volk toe hoe ze hersteld, genezen en bevrijd kunnen worden. Zij bepalen hoe we leven moeten en wat goed voor ons is.

Maar is dit ook geen verbondsbreuk ?

Is dit ook niet het dienen van andere goden ?

Wat een kwade geest waart er intussen rond over de wereld met hun dwaze gevaarlijke politieke programma’s.

Welke God dienen wij, de Eeuwige of het Gouden kalf.

Wie geeft ons werkelijk antwoord op ons vrijheid, veiligheid en gezondheid. De Gemeente moet tot een keuze komen wie ze werkelijk willen dienen.

Is ons lichaam niet een tempel waar Gods Heilige Geest in woont, Hij wil woning in ons maken, een plaats heilig voor Hem. Wij zijn Zijn eigendom, duur gekocht en betaald met Zijn eigen bloed. Wij zijn een kroon op Zijn Schepping. Een plaats die rein en heilig en apart gezet is voor Hem, en die naar Zijn beeld geschapen is en waar Hij Zijn Naam in al ons cellen, in ons DNA heeft geschreven.

David zong in Psalm 8: 5-6 / 139: 14: Ik loof U omdat ik ontzagwekkend wonderlijk gemaakt ben; wonderlijk zijn Uw werken, mijn ziel weet dat zeer goed.

Wie is de vijand om te vernietigen en Zijn Naam uit ons te wissen.

Zegt Gods Woord niet; ”Zo iemand Gods tempel schendt, God zal hem schenden. Want de tempel Gods, en dat zijt gij, is heilig!

Amen !!

JP