Juda, Joden en Judaïsme

Juda (יְהוּדָה, Jehoeda) was de vierde zoon van de Bijbelse aartsvader Jakob en zijn eerste vrouw Lea.  Het is één van de 12 zonen van Jacob, die na de scheuring van het rijk in tweeën is verdeeld in het Noorder- en Zuider-rijk door hun zonde en afgoderij. Het huis Juda (samen met Benjamin en een deel van de levieten) behoorde tot het Zuiderrijk. En het huis Israël, de 10 stammen, behoorde tot het Noorderrijk (1 Koningen 11 en 12), meegerekend Efraïm en Manasse, en al deze stammen zijn tot de dag van vandaag nog nooit teruggekeerd uit hun ballingschap nadat het huis Israël met een scheidbrief weggezonden waren (Jer. 3:8 ).

In plaats van nu dit woord “JOOD” uitsluitend en terecht op te vatten als “Judahiet of Jehoeda” (een man van Juda, uit het land Juda) heeft men de naam “JOOD” ook gegeven aan mensen die helemaal niet van Juda afstammen of uit het land Juda afkomstig zijn. Het is een hele vermenging geworden. Deze naam is ook gegeven aan al diegenen die het Joodse geloof hebben aangenomen, onverschillig tot welk volk zij door afstamming behoorden. De volksgroepen hebben in de historie hetzij gedwongen hetzij vrijwillig dit geloof omhelsd. Zo schrijft de “Christelijke Encyclopedie” dat deze naam later werd gegeven aan allen, die van Abraham afstammen. Maar na deze opvatting zouden ook de nakomelingen van Abraham en Hagar en Ketura “JODEN” zijn. Abraham en Izaäk en Jacob waren geen Joden, alleen uit de vierde zoon van Jacob, het huis Juda. De naam “Jood” geldt daarom alleen voor hun nakomelingen, niet voor hun voorouders en ook niet voor de andere 10 stammen. Die waren zelfs de naam “Israël” kwijtgeraakt door de Scheidbrief. De Joden zijn dus slechts een klein deel van het gehele volk Israël, dat uit de 12 stammen bestond.

Het huis Juda vervult zeker een taak in het plan van God, uit hen kwam de Messias voort en aan hun zijn de Woorden van God toevertrouwd; de 10 stammen (het huis Israël) zouden echter volgens de profetie in de toekomst eveneens een voorname rol spelen, omdat het belangrijkste “geboorterecht” (het huis van Israël, Jozef of Efraïm) hun was toebedeeld.

De beide Huizen zijn tot op de dag van vandaag nog steeds gescheiden – hoewel er van beide volken een hereniging en terugkeer geprofeteerd is. De profeet Jeremia profeteert (3:18)  wanneer de HEER terugkeert – de Joden zich zullen aansluiten bij het Huis van Israël en samen zullen ze komen in het land dat God aan hun vaderen ten erfdeel heeft gegeven.  Er zal samenbinding komen. De Bijbel leert in Ezechiël 37 dat deze twee huizen weer herenigt zullen worden en in vers 22b staat en niet langer zullen zij twee volken zijn en niet langer verdeelt in twee Koninkrijken. Dan zal het Messiaanse tijdperk beginnen, een tijd waarin iedereen in een vredige universele broederschap zal leven.

Zoals we dus door de geschiedenis heen zien zijn er tegenwoordig veel Joden die niet van Juda afstammen, de Bijbel waarschuwt in Openbaringen dat er Joden zijn die geen Joden zijn, maar een synagoge van satan (Openb. 2:9 en 3:9) o.a. de Ashkenazische Joden en Khazaren, die niet van Sem maar van Jafet afstammen. En niet te vergeten zijn er vele nakomelingen van de grootste antisemitische macht uit Edom die zich gedwongen bekeerden tot het Judaïsme (die 126 voor Chr. onder de Joden zijn ingelijfd en tot de dag van vandaag zich nog steeds bevinden onder het moderne Jodendom). De tot Jood gemaakt Edomiet, gedekt onder de naam Jood, zodat zijn ware aard niet gezien kan worden, is dus een Judaïst /zionist, die heel veel schade berokken kunnen en die snel grijpen naar het zwaard en gewelddadig zijn. Dit verschil te kennen zal een heel ander licht werpen op het Midden-Oosten. Zijn het de afstammelingen van Juda die hier een rol spelen of Edom, die zich verkleed heeft als Juda-Jood om zijn Koninkrijk in Jeruzalem te vestigen. Edom zijn verlangen is om het land Israël en Juda te bezitten en streeft naar wereldheerschappij vanuit het beloofde land. Tarwe en onkruid lijken sprekend op elkaar, dus we moeten goed onderscheid maken en ons niet scharen onder zij die zeggen Jood zijn maar het niet zijn. Is het door Edom, (door het vlees), door geweld, diefstal, bloedvergieten of door Israël (door de Geest), door vrede, rechtvaardigheid en recht en als zegen voor alle geslachten van de aarde. Want deze niet-Joden zijn dus niet afkomstig van Israël, en het Zionisme, een politieke nationalistische beweging komt hoofdzakelijk voort uit deze tak van Jodendom.   Het Zionisme manipuleert het bijbels concept van “uitverkoren volk” zodat ze boven het gewone volk staan, en grijpt naar de verkeerde (vijgen) boom van het Judaïsme.  Hierbij staat het Antizionisme dus niet gelijk aan het antisemitisme.

Onder de Joden zijn goede en slechte vijgen, te lezen in Jeremia 24, God maakt daar zelf een scheiding in. De goede vijgen zijn het ware huis van Juda, de Joden, waar Jezus, de Messias uit geboren is. Het judaïsme is de religie van de rebellerende vijgen, het zionisme, die Jezus niet als Heer en Koning over hen wilden hebben. En zo draagt een goede boom goede vruchten, maar een slecht boom slechte vruchten, en daar zullen we hen aan herkennen. De goede vruchten zullen de zegen van Abraham voortbrengen naar alle geslachten van de aarde en zijn degenen die een oprecht geloof in Jezus de Messias hebben en vervuld zijn met de Heilige Geest, want zij zijn uit Zijn Zaad. Jezus zei heel duidelijk dat er geen mogelijkheid bestond om vruchten voort te brengen zonder in Hem geënt te zijn. Uit het geloof zijn we kinderen van Abraham, niet door genealogie, dus niet naar het vlees. Dus alleen uit geloof worden we gezegend tezamen met de gelovige Abraham. Jezus zegt dat Hij de ware wijnstok, en alleen in Hem zullen we vruchtdragen. Maar zij die Hem verwerpen en zich niet bekeren, zijn helaas geen Joden maar Judaïsten, helaas keren vele christen-zionisten zich onder het Judaïsme, en onder de leringen van het Judaïsme, de rabbijnse overleveringen, de Talmoed en Kabbala, omdat ze het onderscheid niet zien, en deze boom zal nooit vrucht dragen (Math. 21: 19), maar deze Joden zullen afgesneden worden uit zijn volk, als slechte en bedorven vijgen.

God omschrijft zelf wie wel en niet een Jood is in Zijn ogen en niet wij mensen, in Romeinen 2: 28,29 staat beschreven  “Want niet híj is een Jood, die het uiterlijk is, en niet dát is besnijdenis, wat uiterlijk, aan het vlees, geschiedt, maar híj is een Jood, die het in het verborgen is, en de (ware) besnijdenis is die van het hart, naar de Geest, niet naar de letter.

Dus een Jood is men innerlijk, niet na het vlees, en niet door genealogie, maar door het geloof en gehoorzaamheid. Vleselijke en natuurlijke mensen hebben geen recht om te regeren met God zonder dit geloof.

“Want niet allen die uit Israël afstammen, behoren tot Israël, en niet allen zijn kinderen van Abraham, omdat zij zijn nageslacht zijn. Maar: ‘Van Izak zal uw nageslacht genoemd worden.’

Dit betekent dat niet de kinderen van het vlees kinderen van God zijn, maar de kinderen van de belofte worden als nageslacht gerekend. (Romeinen 9:6-8)”

Zo zullen wij, als Abrahams-kinderen, als we nu Jood of Griek (heiden) zijn, een uitverkoren geslacht, een Koninklijk priesterschap, een heilige natie, en een volk God ten eigendom zijn. Zij zijn geroepen tot een zegen voor de natiën, zij zullen dienstbaar zijn en nooit boven het gewone volk staan, om de zegen van de gelovige Abraham, aan wie van tevoren het evangelie verkondigd is voort te brengen.

JP/6 febr. 2025